Τα κοράλλια μου τους τελευταίους μήνες παρατηρώ ότι είναι σε πολύ καλή κατάσταση με πολλή καλή ανάπτυξη και οι πολύποδες φτάνουν στο μέγιστο.
Καταλήγω μετά από αρκετό brainstorming στο ότι αν δεν ενισχύσεις την συμβιωτική σχέση του φυτοπλαγκτόν με το κοράλλι και ταΐζοντας το συνεχόμενα με συμπληρώματα αυτό που καταφέρνεις είναι να φτιάχνεις μια σχέση εξάρτησης από το χέρι που σε ταΐζει και όχι ανεξαρτησίας οργανισμού με αποτελέσματα σε οποιοδήποτε ανισορροπία συστήματος να μην μπορεί να ανταπεξέλθει γιατί χάνεται η αίσθηση της αυτοσυντήρησης και αναπτύσσεται σχέση οικόσιτου ζώου.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι από την στιγμή που υπάρχουν όλοι αυτοί οι μικροοργανισμοί στο ενυδρείο μας παράγουν μια ποσότητα ζωοπλαγκτόν και στην ουσία αυτό που αποζητά το κοράλλι είναι τα δομικά υλικά που μπορεί να τα πάρει και υπό άλλη μορφή διότι η ενέργεια συντήρησης καλύπτεται από την συμβιωτική σχέση.
Το τελευταίο διάστημα ταΐζω όλο και πιο αραιά και πιο φτωχά χωρίς να υπάρχει μεταβολή αλλά αύξησα λίγο την ποσότητα flakes που ρίχνω για τα ψάρια(μάλιστα τρίβω και μερική).
Κοινώς αν πετύχεις την αρχική πρώτη συμβίωση μετά το μόνο που χρειάζεται πέραν των παραμέτρων που πρέπει να διατηρείς είναι αγάπη για τα ζωντανά σου
Το παραπάνω βασίζεται στην προσωπική παρατήρηση και άποψη μου, δεν είναι πλήρως πειραματικά τεκμηριωμένο.
Πείτε μου την άποψή σας στο θέμα και τις παρατηρήσεις σας
, μετατρέπεται σε πνιγμένο κήπο από ζιζάνια, αν μπορείτε να καταλάβετε την παρομοίωση, και δεν αποδίδει.
) κάνενα ενυδρείο υφάλου δεν μπορει να αναπτυχθεί....(ας αγοράσουμε καμια μετοχή της ΔΕΗ λοιπόν 
).