..Ακρυλικό; Δεν έχω ιδέα.Για τους τσιμεντένιους, υπάρχουν στο διαδύκτιο πολλά βιντεάκια από Αμερικάνους
-κυρίως- οι οποίοι χρησιμοποιούν τσιμέντο τύπου Portland (λευκό) με σπασμένα κο-
χύλια ή ψιλό γαρμπιλάκι.Όπως και να 'χει, τον αφήνουν για μήνες σε δεξαμενές με
νερό και μετράγανε συνεχώς το ph γιατί το τσιμέντο ξέρναγε διάφορα.
Δεν είναι κάτι δηλαδή που το φτιάχνεις και την άλλη μέρα ή την άλλη βδομάδα το
βάζεις άφοβα στο ενυδρείο σου.
Για την περίπτωση της πολυουρεθάνης, έχω δει σε μιά εγκυκλοπαίδεια που έχω των
Fossa/Nilsen, να παρουσιάζουν την κατασκευή πολύ μεγάλων ενυδρείων στον ζωολο-
γικό κήπο Hagenbeck του Αμβούργου και οι Γερμανοί την χρησιμοποιούσαν αφειδώς.
Aπ' ό,τι βλέπω όμως δεν είναι κάτι εύκολο.
Φιλικά
Μάνος.
, είναι λίγο δίκοπο μαχαίρι, θέλει πολύ προσοχή, αν αποτύχει και είναι και πολύ συμπαγής το έχασες το παιχνίδι, τον πρώτο βράχο που πήρα από pet shop ως αδαής που ήμουν δεν είχα καταλάβει πως ήταν τεχνιτός, συγκρίνοντας το βάρος ίδιου σε όγκο βράχο με ζωντανό η διαφορά ήταν αισθητή στο βάρος που ήταν τουλάχιστο διπλάσιο.
