Παρατηρώντας την συμπεριφορά των ψαριών απέναντι στους συγκάτοικους τους αλλά και γενικότερα αρκετές φορές δεν ξέρεις τι συμπέρασματα να βγάλεις.
Αφορμή για το post είναι ο siganus vilpinus το μοναδικό "ήρεμο" και safe που υπάρχει στο ενυδρείο.Τον έχω αρκετούς μήνες "πρόλαβε" και το προηγούμενο setup και έιχε την κλασσική συμπεριφορά που διαβάζεις και αντικρύζεις σε ενυδρεία παρέα με tang κλπ κλπ αγαθός και φοβιτσιάρης απο την φύση του το ψάρι που τρομάζει μόνο του θα "μαυρίσει" και θα τρομάξει και όλους τους άλλους "τρέχοντας" να βρει κρυψώνα και προστασία πρώτος.
Τα πράγματα άλλαξαν όμως και είναι ο μικρότερος σε μέγεθος σε σχέση με τους υπόλοιπους σε σημείο να σκεφθώ να τον βγάλω μήπως δεν αντέξει???
Κι όμως προσαρμοστικότητα τέλεια κολυμπά άφοβα ανάμεσα τους, έχει τα πιό λαμπρά του χρώματα
και το απίστευτο τους συναγωνίζεται στο φαγητό με τόλμη και "σνομπάρει" τελευταία τα flakes spirulina που ρίχνω ειδικά γι αυτόν και περιμένει το "τσιτσί" (Βλ. γαρίδα)
Καινούργια μόδα γι αυτόν να κάνει ότι ο Picasso να σκάβει τον αραγωνίτη
Και φυσικά η άλγη όπου υπάρχει είναι μια παντελώς άγνωστη πλέον λέξη και γεύση.
Το ίδιο ψάρι πραγματικά άλλη συμπεριφορά.......
